کفی طبی مؤثرترین راه برای اصلاح بیومکانیک ناقص پا است. تولید کفش طبی سفارشی برای پا یک روندی پیچیده است که شامل گرفتن یک عکس سه بعدی از پا، یک فرایند طراحی ارتز و یک مرحله تولید می‌باشد. طراحی و ساخت یک کفی طبی با مشخصات دقیق توسط متخصص مراقبت از پا انجام می‌شود که ارزیابی بالینی کامل، آزمایش بیومکانیکی و تجزیه و تحلیل راه رفتن را انجام می‌دهد و پا را گچ می‌گیرند و اسکن می‌کنند. در حالی که برنامه‌های تکنولوژیکی و کامپیوتری به طور منظم در طول فرایند تولید مورد استفاده قرار می‌گیرند، ضروری است که تکنسین ارزیابی بالینی و یا تکنسین تولید، ورودی را برای کنترل طراحی و ساخت دستگاه کفی فراهم کند و به همین ترتیب باید در فن آوری‌های مرتبط آموزش دیده و دارای مجوز باشد.
مزایای اسکن سه بعدی کف پا
مزایای اسکن کف پا سه بعدی عبارتند از:
- در وقت و هزینه صرفه جویی می‌کند.
- یک مدل کامل از پا برای ساخت کفی طبی ارائه می‌دهد.
- نیاز به گچ‌گیری زمان بر و همراه با کثیف کاری را برطرف می‌کند.
- هزینه مواد گچ‌گیری STS گران را رفع می‌کند.
- نیاز به نشستن روی زمین بر روی زانوها برای ایجاد فوم را از بین می‌برد.
- نتایج قابل قبول ارائه می‌دهد.
- زمان تحویل کفی سریع‌تر
- انجام اسکن مجدد سریع و آسان در صورت نیاز
روش
روش‌های زیر مراحل ساخت کفی‌های طبی سفارشی را توضیح می‌دهد.
عکس گرفتن از پا یا گچ گرفتن یا اسکن
گچ محیطی است که ساختار و موقعیت پاها با آن گرفته می‌شوند. گچ‌گیری یک مدل فیزیکی یا دیجیتالی است که در حالت بدون تحمل وزن، تحمل نیمه وزن یا تحمل وزن کامل، دقیقا آناتومی و خطوط کف پا را می‌گیرد. این مدل باید سه بعدی باشد تا یک کفی سفارشی برای بیمار ساخته شود. تکنیک‌های قابل قبولی که ممکن است برای دستیابی به گچ پای مورد استفاده در تولید کفی استفاده شوند، گچ‌گیری دستی (گچ و یا گچ‌گیری تا ساق پا، گچ‌گیری فوم باکس، گچ‌گیری با موم، و قالب گیری مستقیم پا با مواد خام)، دیجیتال سازی تماسی و اسکن لیزر نوری می‌باشند.
گچ گرفتن فیزیکی سه بعدی
گچ فیزیکی سه بعدی شامل گچ‌گیری برای کفش راحتی (گچ پاریس، وکس قالب‌گیری پا، جوراب گچ‌گیری) به صورت زیر انجام می شود:
- متخصص پا را در موقعیت مطلوب آن قرار می‌دهد.
- یک گچ نگاتیو با خمیر، وکس یا جوراب دارای بستر پلی اورتان گرفته می‌شود.
- گچ‌گیری برای تولید قالب مثبت برای اصلاح یا تغییر بیشتر قبل از ساخت کفی استفاده می‌شود.
- این روش محیط کف پا و همچنین رابطه جلو و پشت پا را ثبت می‌کند.
گچ‌گیری فوم باکس با تحمل نیم وزن
گچ‌گیری فوم باکس با تحمل نیم وزن به صورت زیر انجام می‌گردد.
- پزشک، پا را در وضعیت موردنظر قرار می‌دهد تا موقعیت مطلوب خود را بدست آورد و به دقت موقعیت پاها را در هنگام گچ‌گیری کنترل می‌کند.
- یک گچ منفی با یک بلوک فومی کم چگالی گرفته می‌شود.
- گچ برای ایجاد یک قالب مثبت برای تولید کفی استفاده می‌شود. این روش حاشیه‌های کف پا در حالت عملکردی را می‌گیرد.
قالب‌گیری مستقیم پا با مواد خام
قالب‌گیری مستقیم پا با مواد خام به صورت زیر است.
- پزشک مواد خام ترموپلاستی را برای استفاده به عنوان مواد گچ‌گیری انتخاب می‌کند که در نهایت بخشی از کفی کامل شده را شکل می‌دهد.
- این ماده تا دمای مورد نظر حرارت داده می‌شود تا آن را به اندازه کافی ذوب کنند و طبق ساختار پا شکل بگیرد.
- سپس مواد روی پا در یک وضعیت بدون تحمل وزن، تحمل نیمه وزن و یا یک موقعیت تحمل وزن کامل قرار می‌گیرد.
- پزشک در حالی که مواد خنک می‌شود، پا را در یک حالت مطلوب و قابل کنترل در هنگام گچ‌گیری قرار می‌دهد.
- مواد (که در حال حاضر روی پا قالب‌گیری شده‌اند) برداشته شده و مواد اضافی بریده می‌شوند.
- سپس لایه‌های تقویت کننده، لایه‌های بالشتکی و دیگر اجزای لازم (به عنوان مثال، لایه‌های متاتارس و موقعیت دهی) اضافه می‌شوند.
- سپس مواد خام به یک شکل فرم می‌گیرند تا به یک وسیله طبی موثر تبدیل شوند.
(توجه داشته باشید که: محصولات پیش ساخته که در آن یک وسیله بدون نسخه حرارت داده می‌شوند و بر روی گچ فیزیکی قالب‌بندی می‌شود یا وسیله‌هایی که در آن‌ها گچ با یک محصول پیش ساخته فیت می‌شود، سفارشی به حساب نمی‌آیند.)
اسکن دیجیتالی سه بعدی
اسکن دیجیتالی سه بعدی شامل لیزر یا اسکن اپتیکی و دیجیتال سازی تماسی است و به صورت زیر انجام می‌شود.
استفاده از تکنولوژی دیجیتال در ساخت کفی‌های سفارشی پا، نیازمند استفاده از لیزر یا سیستم اسکن کف پا است. این سیستم‌ها توسط نقاطی که مستقیماً از خود پا یا از یک مدل مستقیم پا مانند جوراب گچی یا قالب فومی خوانده می‌شوند، تصویری سه بعدی از پا ایجاد می‌کنند. در این روش، تکنولوژی اسکن از الگوریتم‌ها و روش‌های کامپیوتری برای محاسبه اشکال و خطوط استفاده نمی‌کند، بلکه از خواندن فشار دو بعدی، مهر جوهری، عکس‌های تک‌منظر یا روش‌های دو بعدی دیگر استفاده می‌کند. برای ساخت یک مدل سه بعدی از پا انسان، سه روش اصلی قابل قبول برای اسکن دیجیتال یا اسکنر سه بعدی وجود دارند (در حال حاضر).
- مثلث لیزری (نور قرمز): مثلث لیزر از یک نور لیزر برای اندازه‌گیری فاصله بین منبع لیزر و پا جهت ایجاد یک مدل دقیق از آن پا استفاده می‌کند.
- نور سازه شده (نور سفید یا مادون قرمز): اسکنرهای دارای نور ساختار دهی شده از همان روش تقسیم ناحیه‌ای مثلثاتی که در اسکن لیزری استفاده می‌شود استفاده می‌کنند، در حالی که به جای استفاده از نور لیزر، یک الگوی نور را بر روی شی می‌تابانند و فاصله تا منبع نور را محاسبه می‌کنند.
- دیجیتال سازی تماسی: دیجیتال سازی تماسی از یک ماتریس سه بعدی برای گرفتن حاشیه کف پا استفاده می‌کند.
روش‌های غیر قابل قبول
روش‌های غیر قابل قبول که از محاسبات دیجیتالی یا دستی برای محاسبه شکل پا استفاده می‌کنند، شامل پدوگراف‌ها، تشک‌های حساس به فشار و فوتوگرامتری می‌باشند. این روش‌ها، شکل پا را مستقیما نمی‌گیرند و به تفسیرهای انسانی یا دیجیتالی نیاز دارند.
آیا می‌توانم از کفی طبی برای فیت شدن چند جفت کفش استفاده کنم؟
مشکلی نیست. از یک اسکن کف پا دیجیتالی، می‌توان بیش از یک جفت کفی مناسب پای شما تولید کرد. در حقیقت، بسیاری از افراد عقیده دارند که بهتر است دو جفت کفی داشته باشند، یک جفت برای قرار دادن در کفش ورزشی و یک جفت دوم برای فیت کردن صندل‌ها یا کفش‌های مجلسی.
کفی طبی چه مدت دوام دارد؟
عمر کفی طبی شما بستگی به نوع کفی و سطح فعالیت شما دارد. اما به طور کلی، پوسته کفی معمولاً بین دو تا چهار سال می‌تواند دوام داشته باشد. بخش بالایی کفی، که به آن پوشش می‌گویند، در معرض فشار و تعرق بیشترین آسیب را می‌بیند و بسته به نوع استفاده، ممکن است نیاز به تعویض زودتر (هر ۶ تا ۱۸ ماه) داشته باشد. در صورتی که پوسته کفی در شرایط مناسب باشد، می‌توانید آن را مجدداً پوشش دهید و از کفی خود برای مدت زمان بیشتری استفاده کنید. برای استفاده از کفی طبی، توصیه می‌شود سالانه به یک متخصص پا مراجعه کنید تا بررسی‌های لازم انجام شود و اطمینان حاصل شود که کفی طبی به درستی عمل می‌کند.