تاریخ: ۲۹ دی ۱۳۹۹
بسته به دلیل قطع عضو و وضعیت اندام شما در زمان جراحی، بسته شدن قطعی زخم ممکن است بلافاصله اتفاق بیفتد یا تا تاریخ بعدی به تعویق بیفتد به افراد قطع عضو شده توسط پرستار یا یک فیزیوتراپیست بسیار مهم است که شما به فنون مراقبت از اندام قطع شده خود تسلط داشته باشید. اگر بیشترین توجه به این مراقبت‌ها نشود، مشکلات کوچکی که به راحتی قابل برگشت هستند ممکن است به یک مشکل بزرگ تبدیل شوند که درمان آن دشوار است.
در این مقاله بانداژ پروتز و نحوه بانداژ توضیح داده شده است.
انواع بانداژ پروتز
بانداژ پروتز دو نوع دارد: سفت و نرم. پانسمان‌های فشاری و سفت و سخت از مواد قالب گیری شده ساخته می‌شوند و با کاهش تورم اندام باقیمانده شما تغییر می‌کنند. پانسمان‌های فشرده سازی نرم در ابتدا باندهای الاستیکی هستند که به روشی خاص برای کاهش تورم در قسمت تحتانی اندام باقیمانده شما اعمال می‌شوند. برای حفظ فشرده سازی مناسب، این باندها باید چندین بار در طول روز استفاده شوند. اعضای تیم توانبخشی به شما در استفاده صحیح از این بانداژها آموزش می‌دهند. نقش شما در مدیریت زخم اکنون شامل تمام موارد ذکر شده قبلی به علاوه این مسئولیت‌های اضافی برای بانداژ پروتز سخت یا نرم است:
بانداژ پروتز سفت و سخت:
- گچ را خشک نگه دارید. مرطوب شدن مواد قالب گیری شده می‌تواند باعث ضعیف شدن گچ و ضخامت مرطوب باعث تحریک پوست شما شود.
- از وارد شدن خاک یا پودر به داخل گچ خودداری کنید.
- هرگز اشیا را درون گچ نچسبانید تا پوست شما خراشیده شود. اگر خارش ادامه داشت، به پرستار خود اطلاع دهید تا اقدامات دیگری نیز انجام شود.
- اگر احساس افزایش درد یا بی حسی می‌کنید که ممکن است در اثر تورم یا گچ بیش از حد تنگ باشد، به یکی از اعضای تیم توانبخشی خود اطلاع دهید.
- این الگوی شکل هشت را تکرار کنید تا انتهای آن به طور ایمن پانسمان شود و سپس باند را با باند یا نوار محکم کنید. (باند را با سنجاق محکم نکنید).
- اگر طول زیر زانو یا آرنج بسیار کوتاه است، باید یک الگوی مشابه-هشت را در بالا و پایین مفصل ایجاد کنید و سپس باند را محکم کنید.
بانداژ پروتز با باند الاستیک:
- حتی اگر پوست اطراف بخیه‌ها خارش داشت، بخیه‌های خود را نکشید.
- در صورت مشاهده پارگی یا جدا شدن بخیه‌ها به یکی از اعضای تیم توانبخشی خود اطلاع دهید.
- در صورت مشاهده قرمزی یا متورم بودن پوست اطراف بخیه‌ها به عضوی از تیم توانبخشی خود اطلاع دهید، یا در صورت مشاهده کردن تخلیه چرک از ناحیه بخیه باید به پزشک خود اطلاع دهید.
- اندام باقیمانده خود را چندین بار در طول روز (معمولاً حداقل ۴ تا ۵ بار) دوباره بپیچید تا فشرده سازی مناسب حفظ شود. این امر علاوه بر کاهش تورم و افزایش گردش خون و بهبودی، درد را نیز کاهش می‌دهد.
- اگر باند الاستیکی را که استفاده می‌کنید آلوده شده یا خاصیت ارتجاعی خود را از دست می‌دهد، استفاده کنید.
بانداژ کردن بعد از قطع عضو
بعد از جراحی نوعی پانسمان روی ناحیه زخم اعمال می‌شود. در بالای آن نیز پانسمان دوم وجود دارد که هدف آن جلوگیری از تورم بیش از حد (ادم) در اندام قطع شده می‌باشد. مهم است که تورم به حداقل برسد زیرا این امر باعث بهبودی زخم می‌شود در حالی که به حفظ ناحیه قطع شده در اندازه و شکل مناسب برای اتصالات پروتز کمک می‌کند. مدیریت ادم استامپ به طرق مختلف پرداخته می‌شود. این امر ممکن است بین امکانات متفاوت باشد بنابراین تعدادی از این روش‌ها در اینجا شرح داده شده است. بانداژ استامپ رایج ترین روش کنترل ادم است و در صورت اعمال صحیح موثر است. از آنجا که باند باید بطور مرتب استفاده شود، مهم است که شما این روش را به خوبی یاد بگیرید زیرا باید در این روش مهارت کسب کنید.
دستورالعمل بستن با باند الاستیک (قطع زیر زانو، زیر آرنج و بالای آرنج)
- با استفاده از یک باند الاستیک به عرض ۴ اینچ، از قسمت انتهایی اندام عبور کرده و باند را کمی کشیده کنید.
- یک بار دور اندام بکشید و باند را ببندید
- کشش را افزایش دهید و به طرف مرکز بروید.
- با کاهش کشش، به عقب برگردید. از طرف دیگر به سمت مرکز و بالا بروید زیرا دوباره کشش را افزایش می‌دهید.
- این الگوی شکل هشت را تکرار کنید تا انتهای آن به طور ایمن پانسمان شود و سپس باند را با باند یا نوار محکم کنید. (باند را با سنجاق محکم نکنید).
- اگر طول زیر زانو یا آرنج بسیار کوتاه است، باید یک الگوی شکل هشت را در بالا و پایین مفصل ایجاد کنید و سپس باند را محکم کنید.
بانداژ کردن قطع عضو بالای زانو:
- از دو باند الاستیک به عرض ۶ اینچ استفاده کنید. (بانداژها را می‌توان بهم دوخت.)
- به دور کمر حدود دو بار بپیچید.
- دور انتهای اندام بپیچید.
- به دور کمر بپیچید.
- دور انتهای اندام بپیچید.
- دور کمر بپیچید و ببندید شوید. (این لنگر برای باند بعدی است.)
- یک باند الاستیک به عرض ۶ اینچ دیگر برداشته و مانند روشی که برای قطع عضلات زیر زانو استفاده می‌شود، از انتهای اندام عبور کرده و باند را کمی کشیده کنید.
- کشش را آرام کرده و با یک بار دور اندام، باند را محکم کنید، سپس کشش را افزایش دهید و به یک طرف مرکز بروید.
- با کاهش کشش، به عقب برگردید و سپس با افزایش دوباره کشش، از طرف دیگر مرکز بالا بروید. این الگوی شکل هشت را تکرار کنید تا انتهای آن به طور ایمن پانسمان شود، مطمئن شوید که تا انتها را در ناحیه کشاله ران باند کنید. باند را با ولکرو یا نوار محکم کنید. (از بانداژها با پین محافظت نکنید)
از باند باید به درستی مراقبت شود. همیشه آن‌ها را با دست در آب گرم و صابون با صابون ملایم بشویید. کاملاً در آب سرد بشویید، مطمئن شوید که اثری از صابون در باند باقی نمانده است. به جای اینکه بچلانید، تا آنجا که ممکن است آب را فشار دهید. برای خشک کردن بانداژها، آن‌ها را روی حوله ای که روی یک سطح صاف و دور از گرمای مستقیم قرار گرفته است پهن کنید. هرگز بانداژهای خود را روی بخاری قرار ندهید تا خشک شود یا روی خط آویزان شود. وقتی باند کاملا خشک شد، محکم آن را بکشید، بدون اینکه کشیده شود، داخل رول یکنواخت قرار دهید. سپس می‌توانید آن را به نرمی و در حدی از تنش روی استامپ خود بمالید.
جمع کننده‌ها
در برخی موارد، به جای استفاده از باند پوشاندن مداوم، فیزیوتراپیست یا پزشک شما ممکن است تصمیم بگیرد از جمع کننده‌های کششی و فشرده دو طرفه استفاده کنید. این جمع کننده‌ها به شکل جوراب‌هایی طراحی شده‌اند و روی اندام مورد نیاز قرار می‌گیرند. این جمع کننده‌ها تأثیری مشابه بانداژ ندارند، اما استفاده از آن‌ها بسیار آسان‌تر است. فیزیوتراپیست شما نحوه قرار دادن جمع کننده را به شما نشان خواهد داد. جمع کننده باید محکم باشد، اما نباید درد یا محدودیت جریان خون ایجاد کند. مهم است که توجه کنید بخش بالایی از جمع کننده، به خصوص در داخل ران، نباید چرخش کند، زیرا این می‌تواند باعث ناراحتی شود و عملکرد صحیح آن را تحت تأثیر قراردهد و ممکن است خون رسانی به بدن را کاهش دهد.