تاریخ: ۲۳ اسفند ۱۳۹۶
زگیل‌های کف پا، توده‌های کوچکی هستند که معمولاً در پاشنه یا کف پا مشاهده می‌شوند. این زگیل‌ها ممکن است به دلیل فشار، که باعث ایجاد لایه پوستی ضخیمی (کالوس) می‌شوند، شکل گیری کنند.
زگیل‌های کف پا به دلیل وجود ویروس پاپیلومای انسانی ایجاد می‌شوند. این ویروس از طریق برش‌ها، ترک‌های و نقاط ضعیف شده دیگر از کف پا وارد بدن می‌شوند.
بیشتر زگیل‌های کف پا خطرناک نیستند و معمولاً در نهایت بدون نیاز به درمان از بین می‌روند. شما ممکن است بخواهید برخی خوددرمانی‌ها را انجام دهید یا برای برداشتن این زگیل‌ها به پزشک مراجعه کنید.
کلینیک پای امید با برخورداری از تیم متخصص در زمینه مشکلات و بیماری‌های پا، آماده ارائه خدمات پیشگیری، تشخیص و درمان معضلات پای بیماران می‌باشد. برای دریافت آگاهی بیشتر و مراجعه می‌توانید با کلینیک سلامت پا امید از طریق شماره‌های ۶۶۰۱۵۲۱۱ - ۶۶۰۱۵۲۱۷ - ۶۶۰۱۴۱۵۸ تماس حاصل فرمایید.
زگیل پا چه نشانه‌هایی دارد؟
برخی علائم و نشانه‌های زگیل‌های کف پا عبارتند از:
• توده‌ها (ضایعات) گوشتی، کوچک، خشن و دانه‌ای شکل در کف پا که معمولاً در کف انگشتان پا و کف پای یا روی پاشنه‌های پا ایجاد می‌شوند.
• پوست سخت ضخیم (کالیوس) روی نقاط کاملاً مشخص روی پوست که محل زگیل‌ها هستند
• نقاط سیاه رنگ که معمولاً هسته زگیل نامیده می‌شوند اما در واقع عروق خونی لخته شده کوچک هستند.
• ضایعاتی که باعث از بین رفتن خطوط طبیعی روی پوست پا می‌شوند.
• درد یا حساسیت به لمس در زمان راه رفتن یا ایستادن
چه موقع باید به پزشک مراجعه کرد؟
در مواقع زیر برای درمان ضایعات روی پا باید به پزشک مراجعه شود:
• ضایعات خونریزی داشته باشند، دردناک باشند یا رنگ و ظاهر آنها تغییر کند
• شما از درمان زگیل‌های مقاوم به درمان خسته شده باشید یا زگیل‌ها عود مکرر داشته باشند.
• ناراحتی‌های شما در انجام فعالیت‌های روزمره شما اختلال ایجاد کنند
• شما به دیابت یا اختلالات حسی در پاهای خود مبتلا باشید
• سیستم ایمنی بدن شما به دلیل مصرف داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی برای درمان بیماری‌هایی مانند اچ آی وی / ایدز یا اختلالات ایمنی دیگر ضعیف شده باشد.
• شما مطمئن نباشید که ضایعات ایجاد شده، زگیل باشند.
آیا زگیل پا یک بیماری ویروسی است؟
زگیل‌های کف پا، عفونت‌هایی هستند که به دلیل حضور ویروس پاپیلومای انسانی در لایه بیرونی پوست کف پا ایجاد می‌شوند. این زگیل‌ها زمانی شکل می‌گیرند که ویروس به دلیل وجود بریدگی‌ها و شکستگی‌های کوچک یا نقاط ضعف در قسمت‌های دیگر پا وارد بدن می‌شود.
ویروس پاپیلومای انسانی ویروسی شایع بوده و بیش از ۱۰۰ نوع دارد اما فقط برخی از انواع آن باعث ایجاد زگیل در پا می‌شوند. انواع دیگر ویروس‌های پاپیلومای انسانی باعث ایجاد زگیل در قسمت‌های دیگر پوست یا غشاهای مخاطی می‌شوند.
انتقال ویروس
سیستم ایمنی بدن هر انسانی به شیوه‌ای متفاوت به ویروس پاپیلومای انسانی واکنش نشان می‌دهد. همه انسان‌ها در مواجهه و ورود این ویروس به بدنشان دچار زگیل نمی‌شوند. حتی افراد یک خانواده هم به طرق مختلف نسبت به وجود این ویروس واکنش نشان می‌دهند.
گونه‌هایی از ویروس پاپیلومای انسانی که باعث ابتلا به زگیل می‌شوند به شدت مسری هستند. این ویروس به راحتی از یک نفر به فرد دیگری منتقل نمی‌شود اما در محیط‌های گرم و مرطوب رشد می‌کند. درنتیجه ممکن است شما در هنگام راه رفتن در اطراف استخرهای شنا یا رختکن‌ها با این ویروس تماس پیدا کنید. اگر ویروس از اولین محل عفونت گسترش یابد، زگیل‌های بیشتری ایجاد می‌شوند.
عواملی که احتمال ابتلا به زگیل‌های کف پا را افزایش می‌دهند
هر کس ممکن است به زگیل کف پا دچار شود اما احتمال ابتلا به این نوع از زگیل‌ها در افراد زیر بیشتر است:
• کودکان و نوجوانان
• افرادی که سیستم ایمنی بدن آنها ضعیف است
• افرادی که قبلاً در کف پای خود زگیل داشته‌اند
• افرادی که در محل‌هایی که احتمال وجود این ویروس بیشتر است مانند رختکن‌ها، پا برهنه راه می‌روند.
عوارض
زمانی که زگیل‌های کف پا باعث ایجاد درد می‌شوند ممکن است وضعیت طبیعی پا یا راه رفتن را بدون این که متوجه شوید تغییر دهد. در نهایت، این تغییرات در نحوه ایستادن، راه رفتن یا دویدن شما تأثیر گذاشته و باعث ناراحتی‌های عضلانی یا مفصلی می‌شود.
پیشگیری
برای کاهش احتمال ابتلا به زگیل‌های کف پا می‌توان اقدامات زیر را انجام داد:
• از تماس با مستقیم با زگیل از جمله زگیل‌های روی بدن خود خودداری کنید. پس از لمس زگیل‌ها دستان خود را با دقت بشورید
• پاهای خود را تمیز و خشک نگه دارید. هر روز کفش‌ها و جوراب‌های خود را عوض کنید
• از راه رفتن در اطراف استخرهای شنا و رختکن‌ها با پای برهنه پرهیز کنید
• زگیل‌ها را نکنید یا آنها را نخراشید
• از سوهان ناخن، سنگ پا یا ناخن‌گیری که روی زگیل‌های کشیده‌اید روی پوست سالم خود استفاده نکنید
تشخیص
در بیشتر موارد، پزشک با استفاده از یک یا چند روش از تکنیک‌های زیر ابتلا به زگیل‌های پا را تشخیص می‌دهد:
• معاینه ضایعات
• برش ضایعه با استفاده آر یک چاقوی کوچک جراحی و برسی علائم تیرگی، نقاط کوچک و عروق خونی لخته شده کوچک
• برداشتن یک قسمت کوچک از ضایعه (بایوپسی) و ارسال آن به آزمایشگاه برای آنالیز
درمان
بیشتر زگیل‌های کف پا بدون ضرر بوده و بدون نیاز به درمان پس از یک یا دو سال از بین می‌روند. اگر زگیل‌های شما دردناک بوده یا گسترش می‌یابند، شما می‌توانید آنها را با استفاده از داروهای بدون نیاز به نسخه پزشک (غیر تجویزی) یا درمان خانگی تحت درمان قرار دهید. ممکن است تا زمان رفع کامل زگیل‌ها، شما مجبور باشید که درمان‌ها را تکرار کنید.
اگر اقدامات خوددرمانی شما مؤثر واقع نشدند، به دکتر مراجعه کنید تا اقدامات درمانی زیر انجام شوند:
• مصرف داروهای لایه‌بردار قوی‌تر (اسید سالسیلیک). داروهای قوی‌تر درمان زگیل با اسید سالسیلیک یک لایه از زگیل برمی‌دارند. این داروها ممکن است توانایی سیستم ایمنی بدن را برای جنگیدن علیه زگیل‌ها تحریک کنند.
پزشک ممکن است به شما استفاده منظم از این داروها در منزل را توصیه نماید
• داروهای فریزکننده (کرایوتراپی). کرایوتراپی در مطب پزشک انجام می‌شود. در این روش درمانی از مایع نیتروژن به شکل اسپری یا با استفاده از گوش پاک‌کن استفاده می‌شود. این روش ممکن است دردناک باشد بنابراین پزشک ممکن است ابتدا ناحیه تحت درمان را بیحس کند.
مواد شیمیایی باعث ایجاد تاول در اطراف زگیل می‌شود و بافت مرده پس از گذشت حدود یک هفته می‌افتد. کرابوتراپی ممکن است سیستم ایمنی بدن را برای جنگیدن علیه زگیل‌ها تحریک کند. ممکن است نیاز باشد که شما برای تکرار و تجدید درمان هر دو تا ۴ هفته یک مرتبه به مطب پزشک مراجعه کنید تا زگیل‌ها از بین بروند.
برخی مطالعات نشان می‌دهند که ترکیب کرایوتراپی و استفاده از اسید سالسیلیک مؤثر ترا از استفاده صرف آر کرایوترپی است اما نیاز به انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه است.
عمل‌های جراحی یا فرایندهای دیگر
اگر استفاده از اسید سالسیلیک یا فریز کردن مؤثر واقع نشدند، ممکن است پزشک یکی از روش‌های درمانی زیر را توصیه نماید:
• استفاده از اسیدهای دیگر: پزشک ممکن است سطح زگیل را اصلاح کرده و با استفاده از یک چوب مخصوص رویان اسیدتری کلرواستیک بمالد. شما برای تجدید درمان باید تقریباً هفته‌ای یک مرتبه به مطب پزشک مراجعه کنید. برخی عوارض جانبی این روش درمانی عبارتند از سوزش و خارش. زمان بین ملاقات‌ها با پزشک احتمالاً شما باید اسید سالسیلیک روی زگیل‌های خود بمالید.
• ایمونوتراپی: در این روش از داروها یا محلول‌هایی برای تحریک سیستم ایمنی بدن جهت جنگیدن علیه زگیل‌های ویروسی استفاده می‌شود. پزشک ممکن است مواد خارجی (آنتی‌ژن) در زگیل‌های شما تزریق کند یا از کرم یا محلول‌هایی روی این زگیل‌ها استفاده کند.
• جراحی‌های جزئی: پزشک ممکن است زگیل را با استفاده از یک سوزن الکتریکی از بین ببرد (الکترود اسیکیشن و کورتاژ). این عمل ممکن است دردناک باشد و به همین دلیل ممکن است پزشک قبل از انجام آن، ابتدا پوست شما را بیحس کند. از آنجا که احتمال باقی ماندن اسکار پس از انجام عمل وجود دارد، این روش برای درمان زگیل‌های کف پا استفاده نمی‌شود مگر این که درمان‌های دیگر مؤثر واقع نشده باشند.
• لیزر درمانی: با لیزر درمانی پالسی عروق خونی کوچک را مسدود می‌کنند (کاترایز). در نهایت بافت عفونی می‌میرد و زگیل‌ها از بین می‌روند. این روش درمانی باید هر ۳ تا ۴ هفته یک مرتبه تجدید شود. مدارک دال بر اثربخش بودن این روش محدود هستند و ممکن است انجام آن با درد همراه باشد و احتمال باقی ماندن اسکار نیز پس از انجام آن وجود دارد.
• واکسن: واکسن ویروس پاپیلومای انسانی حتی اگر این واکسن مخصوص ویروس‌هایی که زگیل‌های کف پا را ایجاد می‌کنند هم نباشد با موفقیت برای درمان زگیل‌ها به کار برده می‌شود.
درمان خانگی و سنتی
استفاده از پوست موز یا سرکه سیب در محل زگیل می‌تواند به بهبود آن کمک کند همچنین برای از بین رفتن زگیل می‌توان از خاصیت ضد میکروبی آلوئه ورا و عسل هم استفاده نمود، بدین صورت که مخلوطی از ژل آلوئه ورا و عسل را در محل زگیل به صورت ضماد قرار دهید.