انگشتان چنگالی، چکشی و مالت انگشتانی هستند که به سمت موقعیت عجیب خم شده‌اند. آنها ممکن است عجیب و غریب به نظر برسند یا صدمه بزنند یا هر دو. این مشکلات انگشتان پا تقریبا همیشه در چهار انگشت کوچکتر رخ می‌دهد، نه انگشت بزرگ.
انگشت چکشی، چنگالی و مالت چیست؟
- انگشت چکشی به طرف کف زمین در وسط مفصل انگشت خمیده است. این باعث برآمده شدن قسمت میانه مفصل انگشت می‌شود. این عارضه معمولا انگشت دومی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. انگشت‌های چکشی اغلب با پینه‌های شست پا رخ می‌دهند.
- انگشت چنگالی پا اغلب چهار انگشت کوچکتر را در یک زمان تحت تاثیر قرار می‌دهد. انگشتان پا بر روی مفصلی که در آن انگشتان پا و پا به هم برخورد می‌کنند خم می‌شوند. آنها در مفاصل میانی و در مفاصل نزدیکترین نوک انگشتان پا خم می‌شوند. این عارضه باعث می‌شود که انگشتان پا به سمت کف حلقه شوند.
- انگشت مالت بر روی مفصل نزدیک به نوک انگشت پا خم می‌شود. این عارضه اغلب بر انگشت دوم تاثیر می‌گذارد، اما در انگشتان دیگر نیز ممکن است رخ دهد.
اگر متوجه شدید که انگشت شست شما عجیب و غریب به نظر می‌رسد یا صدمه دیده است، با پزشک خود صحبت کنید. شما ممکن است بتوانید انگشت چنگالی پا و چکشی خود را با درمان خانگی درمان کنید. اگر فورا مشکل را درمان نکنید، به احتمال زیاد به جراحی نیاز دارید.
چه چیزی باعث به وجود آمدن انگشت چنگالی،چکشی و مالت می‌شود؟
کفش‌های تنگ شایع‌ترین علت این مشکلات پا هستند. پوشیدن کفش‌های تنگ می‌تواند باعث به هم خوردن توازن عضلات انگشتان پا شود. اگر کفش، بر یک انگشت برای ماندن در موقعیت خمیده برای مدت زمان طولانی فشار وارد کند، عضلات سفت می‌شوند و تاندون‌ها کوتاه و یا منقبض می‌شوند. این باعث می‌شود انگشت شست پا سخت‌تر صاف شود. با گذشت زمان، عضلات پا نمی‌توانند پا را صاف کنند، حتی زمانی که کفش‌های خود را نپوشیده‌اید. این مشکلات انگشتی در طول سال‌ها شکل می‌گیرند و در بزرگسالان رایج هستند. زنان بیشتر از مردان آسیب می‌بینند، زیرا بیشتر احتمال دارد کفش‌های نوک باریک یا پاشنه بلند بپوشند. اغلب مشکلات انگشت چنگالی و چکشی با دیگر عارضه‌ها مانند دیابت، آرتریت روماتوئید، سکته مغزی یا آسیب به پا یا مچ پا مرتبط هستند.
علائم این عارضه چه هستند؟
علاوه بر عجیب و غریب به نظر رسیدن، انگشتان چکشی، چنگالی و مالت ممکن است:
- آسیب بزنند.
- پیدا کردن کفش‌های مناسب را سخت می‌کنند.
- انگشتان به کفش می‌مالند. شما ممکن است در جایی که انگشت خم شده به انگشت دیگر یا کفش فشار وارد می‌کند، یا جایی که نوک انگشت زمین را لمس می‌کند، دچار پینه یا میخچه شوید.
در موارد شدیدتر، این مشکلات انگشتان پا بر روی تعادل شما تاثیر می‌گذارند و راه رفتن را سخت می‌کنند.
انگشتان چکشی، چنگالی و مالت چگونه تشخیص داده می‌شوند؟
پزشک شما سؤالاتی در مورد علائم و سلامت گذشته شما خواهد پرسید و یک آزمایش فیزیکی انجام خواهد داد. پزشک شما می‌خواهد بداند که:
- چه زمانی مشکلات شروع شدند، چه فعالیت‌ها یا کفش‌های آنها را بدتر می‌کنند و آیا سایر قسمت‌های پا دردناک هستند یا خیر
- چه نوع کفش‌هایی را می‌پوشید و هر روز چقدر وقت برای ایستادن و راه رفتن صرف می‌کنید.
- هر گونه مشکلات قبلی پا که داشته‌اید.
- هر گونه عارضه‌ی پزشکی که می‌تواند مرتبط باشد، مانند آرتروز، دیابت یا گردش خون ضعیف
در طول معاینه فیزیکی، پزشک پای شما را بررسی می‌کند تا ببیند که مفصل انگشت پا ثابت یا قابل انعطاف است. مفصلی که کمی حرکت دارد گاهی اوقات می‌تواند بدون جراحی صاف شود. مفصل ثابت معمولا به جراحی نیاز دارد. اگر قصد داشتن جراحی برای اصلاح مشکل خود را دارید، ممکن است موارد زیر لازم باشند:
- اشعه‌ی ایکس برای تصمیم گرفتن پزشک برای اینکه چه نوع جراحی بیشتر مفید خواهد بود.
- در صورتی که به نظر برسد که پای شما جریان خون ضعیف دارد، تست جریان خون، که ممکن است شامل سونوگرافی داپلر باشد.
- آزمایش عصب در صورتی که پزشک شما فکر می‌کند که مشکلات عصبی در پا دارید. اگر این مورد باشد، ممکن است لازم باشد به یک پزشک اعصاب، پزشک متخصص در مغز، ستون فقرات و مشکلات عصبی مراجعه کنید.
این عارضه چگونه درمان می‌شود؟
شما شاید بتوانید مشکلات مفصل انگشتان پای خود را در خانه درمان کنید. اگر بلافاصله شروع کنید، ممکن است بتوانید از جراحی جلوگیری کنید.
- کفش خود را عوض کنید. کفش‌هایی که در قسمت پنچه دارای فضای باز هستند، و پاشنه‌های کوتاه و پشتیبانی‌های قوس خوبی دارند را انتخاب کنید. صندل‌ها یا کفش‌های ورزشی که باعث مالش و سایش روی انگشتان پایتان نمی‌شوند، ممکن است گزینه‌ی خوبی باشند. شما همچنین می‌توانید کفش‌های سفارشی و یا کفش‌های ساخته شده برای افرادی که مشکلات پا دارند را امتحان کنید.
- از محصولاتی استفاده کنید که انگشت پا را ضربه گیری می‌کنند یا پا را در موقعیت راحت‌تری قرار می‌دهند، مانند خز کورموش، تیوب‌های پا، پشتیبان‌های قوس پا، با سایر کفی‌های طبی. اینها برای درمان انگشتان انعطاف‌پذیر بهتر است، اما می‌توانند برای انگشت ثابت نیز راحتی فراهم کنند.
- مواظب هرگونه پینه یا میخچه در پا باشید. خز کورموش و دیگر درمان‌های بدون نسخه ممکن است به کاهش درد کمک کنند. هرگز پینه یا میخچه را نبرید، زیرا این امر می‌تواند منجر به عفونت شود.
- داروهای ضد درد بدون نسخه مانند استامینوفن، ایبوپروفن یا ناپروکسن مصرف کنید. قبل از مصرف این داروها با پزشک خود مشورت کنید. تمام دستورالعمل‌های روی برچسب را بخوانید و آن را دنبال کنید.
اگر مفصل انگشت پای شما انعطاف پذیر باشد، همچنین می‌توانید کارهای زیر را انجام دهید:
- نوارپیچ کردن انگشت چکشی. زیر انگشت بزرگ (یا انگشت کنار انگشت چکشی) نوار بپیچانید، و سپس دور انگشت چکشی و سپس زیر انگشت کنار بپیچانید. این کار به آرامی انگشت چکشی را به سمت موقعیت عادی می‌راند. اما انگشت را به طور دائمی صاف نمی‌کند.
- کلاهک‌های انگشت، اسلینگ‌ها یا اسپلینت‌ها. این تجهیزات انگشتان پا را در موقعیت عادی نگه می‌دارند، بسیار شبیه به نوارپیچ کردن عمل می‌کنند.
- تمریناتی که به قابل انعطاف بودن و قوی نگه داشتن مفاصل انگشت کمک می‌کنند، مانند موارد ذکر شده در زیر. پزشک یا فیزیوتراپیست، ممکن است قادر به توصیه‌ی تمرینات بیشتری باشند.
- به آرامی انگشتان پای خود را برای کشش مفاصل خم شده بکشید. به عنوان مثال، اگر یک مفصل خمیده است، به آرامی آن را بکشید. چند ثانیه نگه دارید. شما باید یک کشش طولانی، آهسته و ملایم را احساس کنید. در یک زمان بر روی یک مفصل کار کنید. این تمرین را چندین بار، صبح و عصر انجام دهید.
- تمرین حلقه کردن حوله را انجام دهید. یک حوله صاف را زیر کف پایتان قرار دهید و از انگشتان پای خود برای مچاله کردن آن استفاده کنید.
- تمرین گرفتن تیله را انجام دهید. برای برداشتن تیله‌ها از انگشتان پای خود استفاده کنید و آنها را در یک فنجان بی‌اندازید.
اگر پس از ۲ تا ۳ هفته درمان انگشت چکشی پا خانگی، درد پا از بین نرفت و یا بدتر شد و یا اگر در ناحیه آسیب دیده دچار زخم شدید، با پزشک تماس بگیرید. زخم‌ها می‌توانند عفونی شوند و منجر به سلولیت یا استئومیلیت شوند، به ویژه اگر شما دچار دیابت یا بیماری شریان محیطی هستید.
آیا نیاز به جراحی خواهید داشت؟
اصولاً، جراحی تنها در موارد شدید مشکلات انگشت پا مورد استفاده قرار می‌گیرد. اگر درمان‌های دیگر قادر به کنترل درد شما نباشند، اگر انگشتان شما فعالیت‌هایتان را محدود کنند یا اگر قادر به حرکت دادن مفصل انگشت پا نباشید، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید. برای مشکلاتی که به ثابتی انگشت مربوط می‌شوند، پزشکان اغلب بر روی استخوان‌ها عمل جراحی انجام می‌دهند. با استفاده از حرکت تاندون‌ها، پزشکان معمولاً قادرند مشکلات انگشت قابل انعطاف را درمان کرده و فشار و تنش روی مفصل را رفع کنند، همچنین امکان صاف شدن انگشت را فراهم می‌کنند. در بعضی موارد، جراحی برای یک مشکل انگشت قابل انعطاف همچنان شامل کار بر روی استخوان‌ها است. گزینه‌های شما ممکن است شامل یک یا چند مورد زیر باشند:
- حذف بخشی از استخوان انگشت پا. این روش قطع سر استخوان انگشت یا مفصل سازی نامیده می‌شود.
- حذف بخشی از مفصل و فراهم کردن امکان رشد استخوان‌ها با یکدیگر. این روش ادغام مفصل یا خشک کردن مفصل نامیده می‌شود.
- برش بافت‌های حمایتی یا حرکت تاندون‌ها در مفصل انگشت پا
- گرفتن یک ایمپلنت انگشت پا برای جایگزینی یک مفصل خمیده یا صاف کردن یک انگشت
- در موارد نادر، حذف انگشت پا (قطع عضو)
جراحی برای این مشکلات به طور گسترده مورد مطالعه قرار نگرفته است و ممکن است برای همه نباشد. با پزشک خود در مورد انواع جراحی و اینکه چقدر ممکن است به شما کمک کنند صحبت کنید. هنگام فکر کردن در مورد جراحی، در نظر داشته باشید که:
- جراحی می‌تواند درد را از یک انگشت بدشکل کاهش دهد. اما ممکن است به ظاهر پا کمکی نکند.
- جراحی دارای خطراتی از جمله درد، تورم و عفونت است.
- مشکل انگشت پا ممکن است پس از جراحی باز گردد. در صورتی که به پوشیدن انواع کفش‌هایی که منجر به مشکلات انگشتان پا می‌شود ادامه دهید، این احتمال بیشتر است.