تاریخ: ۶ اسفند ۱۳۹۸
کمربند Minerva یا کمربند مینروا یا بریس کمر مینروا با اجزای پشت سری که دارد، منجر به محدود شدن انعطاف پذیری، گسترش و چرخش ناحیه گردنی ستون فقرات می‌شود، در عین حال که از ستون فقرات نیز پشتیبانی می‌کند. این کمربند مینروا برای بهبود آسیب دیدگی‌های ناحیه گردن و قسمت بالایی ستون فقرات استفاده می‌شود و ستون فقرات را در این نواحی ثابت نگه می‌دارد تا پس از آسیب یا جراحی، بهبودی در این مناطق حساس انجام شود. اجزای پشت سری کمربند Minerva شامل بند پیشانی اختیاری برای افزایش ثبات، پنل‌های تهویه و طراحی باز است که باعث افزایش جریان هوا و افزایش راحتی بیمار می‌شود.
بریس‌های گردنی را می‌توان در چند حالت مختلف طبقه بندی کرد. به طور کلی ، این کمربندها را می‌توان به دو دسته کلی تقسیم کرد: کمربندهای گردنی و کمربندهای قسمت فوقانی ستون فقرات. کمربند های گردنی قسمت ستون فقرات گردن را احاطه می کند ، درحالی که بریس‌های قسمت فوقانی ستون فقرات علاوه بر گردن، قسمت سینه ای ستون فقرات را نیز پشتیبانی می‌نماید. هنگام افزودن یک قطعه سینه ای به این کمربندها ، ارتوزهای گردنی (CO) کنترل حرکت بیشتری برای ستون فقرات گردن و قسمت‌های تحتانی فراهم می‌کند. برای محدود کردن فشار و کشش بیش از حد در ستون فقرات گردنی باید تناسب مناسبی در ناحیه پس سری حاصل شود.
در کمربند های گردنی، توانایی کنترل حرکت گردن نسبت به ابزار پس سری که استفاده می‌شود، تا محدودیت کمتری در ناحیه گردن ایجاد شود، باعث کاهش چشمگیر حرکات در این نواحی می‌شود. برای اینکه ارتوز به اندازه کافی حرکت را محدود کند ، باید به درستی تنظیم شده باشد و به درستی پوشیده شود. پزشکان در کلینیک سلامت امید به شما خواهند گفت که بریس دهانه رحم برای شما مناسب پس از آسیب دیدگی یا جراحی است.
جهت کسب اطلاعات بیشتر و یا رزرو نوبت در کلینیک سلامت امید با شماره تلفن‌های ۶۶۰۱۵۲۱۱ - ۶۶۰۱۵۲۱۷ - ۶۶۰۱۴۱۵۸ تماس حاصل فرمایید.
کاربرد بریس مینروا ستون فقرات کمر و گردن بعد از جراحی و آسیب
بریس مینروا بهترین ویژگی‌های طراحی سیستم‌های اثبات شده گذشته را با مواد امروزی برای کلیه عملکردهای قابل تنظیم و سیستم بی حرکتی ناحیه گردنی ستون فقرات به روش غیر تهاجمی و قابل تنظیم را به همراه دارد. کمربند مینروا برای موارد زیر کاربرد دارد:
- برای درمان و بی حرکتی اختلالات مربوط به ستون فقرات ناحیه گردنی و قسمت فوقانی ستون فقرات و قفسه سینه استفاده می‌شود.
- سیستم تنظیم قدامی و آلومینیومی امکان تنظیم کامل خطی برای خم شدن، صاف شدن، و وضعیت خنثی را در کمربند فراهم می آورد. این نوع کمر بندها همچنین به گونه ای طراحی شده اند تا بتوان به وسیله آن‌ها در صورت لزوم، ناحیه گردن را به صورت کامل بی حرکت کرد.
طراحی چند منظوره ابزار تنظیمی کمربند این امکان را فراهم می‌سازد تا پهنا و میزان باریک بودن کنترل چرخشی کمربند نسبت به راحتی بیشتر بیمار قابل تنظیم باشد.
- اجزای پس سری و خلفی ارگونومیک شامل یک عنصر ستون فقرات قابل تنظیم با آلومینیوم است که به پزشک اجازه می‌دهد به طور کامل و منطبق با شرایط بیمار، وضعیت کمر بند را در ناحیه گردن تنظیم نماید و با خطوط قوس گردنی این تنظیمات را هماهنگ سازد.
- گیره‌های نیمه سفت و سخت ، بخش‌های محوری و فک را با اتصالات قفلی و محوری کامل بهبود می‌بخشد و باعث حذف جا به جایی‌های ناخواسته کمربند می‌گردد. این نوع گیره‌ها به صورت منحصر به فردی در این بریس‌ها طراحی شده اند تا ضمن تثبیت و حفظ تنظیمات اولیه در کمربند، از جا به جایی و ایجاد مشکل برای بیماران جلوگیری نماید.
- اجزای سینه ای کمربند مینروا از قبل و به صورت بسیار راحت قابل تنظیم هستند. هیچ ابزار خاصی برای این کار لازم نیست.
- MR “ایمن” با استفاده از فلزات غیر آهنی (بدون آهن) که مشکلی با تصویربرداری ندارند، ساخته شده اند.
موارد استفاده از بریس مینروا
مینروا یک کمربند تماسی کامل با نقاط تثبیت در چانه ، ناحیه پس سری ، استرنوم ، قفسه سینه و پیشانی است. این ژاکت از پلی اتیلن ساخته شده و با مواد سلولی باز روکش شده است. علاوه بر کنترل ستون فقرات میانی و تحتانی ، می‌توان برای ستون فقرات بالای گردن و زیر C2 نیز استفاده کرد. نشانه‌های استفاده شامل موارد زیر است:
- محدودیت غیر تهاجمی بعد از عمل و بی حرکتی ستون فقرات گردن و قسمت‌های فوقانی و سینه ای ستون فقرات
- شکستگی جفرسون (Jefferson’s fracture) بدون آسیب رباطی عرضی
- شکستگی‌های جدا شونده خفیف به دنبال شکستگی کششی یا برآمدگی ناحیه پس سری.
- تروما بعد از عمل
- آرتروز
- درد حاد
- تنگی کانال نخاعی
دستورالعمل استفاده
قانحوه بستن بریس مینروا به در این قسمت شرح داده شده است:
- بیمار را به یک سمت بدن او می‌چرخانیم و مطمئن می‌شویم که وضعیت سر و گردن او به حالت ثابت حفظ می‌شود.
- قسمت خلفی و قسمت پس سری کمربند را در موقعیت خود قرار دهید. بندهای تنظیمی کمربند را شل کنید و سپس اجزای آن را در محل مورد نظر قرار دهید و مجدداً محکم کنید
- در صورت لزوم ممکن است فرورفتگی‌ها با خم شدن قسمت ریلی کمربند شکل بگیرد.
قسمت سینه ای و خلفی کمربند: برای تنظیم زاویه تحتانی کتف مناسب است.
قسمت پس سری کمربند: باید با شکل دادن به عنصر آلومینیومی ستون فقرات، برای ایجاد حداکثر کشش استفاده شود.
سپس بیمار را به پشت می‌خوابانیم. قسمت چانه یا سینه ای کمربند را در محل خود قرار دهید. دستگیره‌ها و بندهای کمربند را برای قرار گیری در موقعیت صحیح خود، شل کرده و مجدداً محکم کنید. بند های گردنی را ببندید و در صورت لزوم تنظیم کنید و دستگیره‌ها را سفت کنید. ضامن بندها را ببندید تا از باز شدن و به هم خوردن تنظیمات کمربند جلوگیری شود.
قسمت سینه ای کمربند را تنظیم کنید ، کلیپ قلاب کمربند را بردارید و حلقه تمیز و حلقه اضافی را جدا کنید. این کار ممکن است با سگک زدن سریع در محل تسهیل شود. بند پیشانی را روی لبه تحتانی قرار دهید که تقریباً ۱ سانتی متر از ابروها بالاتر است.
در صورت لزوم به صورت راست تنظیم کنید و دستگیره‌ها را محکم کنید.
پله‌های لبه بالایی باید در حاشیه و زیر قسمت قرار گیرند.
توجه: پس از انجام تمام تنظیمات ، توصیه می‌شود که بریس برداشته شود و با توجه به بندهای موجود در ۴۱۴ و با رعایت تمام اقدامات احتیاطی لازم، دوباره پوشیده شود.
اندازه گیری کمربندهای گردنی مینروا
کمربندهای گردنی مینروا در دو اندازه موجود هستند. از چانه تا لبه کناری بریس را اندازه گیری کرده و از جدول زیر برای یافتن اندازه مناسب خود استفاده کنید:
| اندازه | از چانه تا قسمت بیرونی کمربند (cm) | از چانه تا لبه بیرونی کمربند (inches) |
| کوچک | ۲۸cm – 33cm | ۱۱″ – ۱۳″ |
| متوسط | ۳۳cm – 41cm | ۱۳″ – ۱۶″ |
کمربندهای گردنی مینروا را همچنین در اندازه گیری پدیاتریک ۲۳۰ – ۲۸۰ میلی متری از پانه تا لبه کناری کمربند می‌توان یافت.
آیا بریس مینروا عوارض دارد ؟
این کمربندها ممکن است بیشتر با حرکتی که محدود می‌کنند یا اجازه می‌دهند متفاوت باشند.
آگاهی از تأثیرات منفی استفاده از کمربند ضروری است. ضعف ، آتروفی و انقباض ممکن است از محدودیت حرکت و فعالیت عضلانی باشد. سوزش پوست از عدم تناسب ، بهداشت ، و برش و فشار محل پین‌ها، می‌تواند منجر به زخم ، درد و عفونت شود. کمبود تعادل و عدم تعادل می‌تواند ناشی از محدودیت حرکتی و وزن دستگاه مانند دستگاه هاله (halo device) باشد که به نوبه خود ممکن است فرد را به فعالیت‌های روزمره خود وابسته تر کند. خوردن و بلع ممکن است به دلیل قرار گرفتن سر و گردن به خطر بیفتد. به دلیل محدود بودن حرکت دیواره سینه و افزایش مصرف انرژی ، این کمربند می‌تواند ظرفیت ریوی را کاهش دهد. وابستگی روانی به بریس نیز می‌تواند افزایش یابد. همه این موارد باید هنگام تجویز این کمربندها مورد توجه قرار گیرد زیرا بیمارانی که شرایط پزشکی خاصی دارند (به عنوان مثال بیماری عصبی عضلانی) ، انواع مختلف بدنی و شخصیت‌ها ممکن است نتوانند آن‌ها را تحمل کنند.
نکاتی درباره ی استفاده از بریس
بنابراین ، استفاده موثر از کمربند برای ستون فقرات یک روش پیچیده است و باید چندین عامل را در نظر گرفت. این امر به تناسب صحیح ، مطابقت بیمار ، عادت بدن ، امکان محدود کردن حرکت مهره های گردنی و کمری و قطعه ای و امکان به حداقل رساندن و جلوگیری از عوارض جانبی منفی بستگی دارد. قبول کردن کمربند توسط بیمار بستگی به درک بیمار از شرایط ، تمایل به تحمل یک وسیله مناسب چسبنده و راحتی کلی دارد. ناراحتی ممکن است مربوط به تنگی بند ، شکایت از حبس یا افزایش تعریق ناشی از بریس باشد. در مورد بیمارانی که می‌توانند تسمه ها را به طور داوطلبانه تنظیم کنند ، در صورت شل کردن بندها ، ممکن است اثر مهار بند به خطر بیفتد. افراد با گردن کوتاه و قد کوتاه و بدون چانه مشکلات بیشتری هنگام استفاده از بریس های گردنی احساس می‌کنند. سینه های آویزان ، تنه کوتاه ، کیفوز قفسه سینه یا شکم چاق باعث می‌شود که به راحتی ابزار گردنی یا توراکولومبوساکرال را در محل خود قرار داد. ممکن است نیاز به دو بریس به بیمار داده شود تا بتواند به طور مرتب برای حفظ بهداشت شستشو داده شود. پوست زیر بریس باید روزانه بررسی و شستشو شود. در حالی که در بریس قرار دارد ، در صورت امکان برنامه ورزش باید اجرا شود. پس از قطع استفاده از بریس ، برای جلوگیری از اثرات منفی سوء استفاده ، برنامه تقویتی و کششی تهاجمی تر آغاز می‌شود. علاوه بر این ، بیمار یا مراقب باید در تهیه و دفن کردن ارتز ، برنامه پوشیدن آن ، چه بیمار نیاز به خواب و دوش در بریس داشته باشد و هم طول مدت استفاده از کمربند را توصیه می‌کند. پیگیری مصرف مداوم آن هم برای پزشک و هم برای بیمار لازم است.
سایر نکات مربوط به نظافت و مراقبت به شرح زیر است:
اجزای سفت را جدا کنید.
اجزای سفت را می‌توان با یک پارچه مرطوب تمیز کرد.
ایزار نرم را می‌توان در آب گرم (۹۰ درجه فارنهایت – ۱۱۰ درجه فارنهایت یا ۳۲ درجه سانتیگراد – ۴۳ درجه سانتیگراد) با مواد شوینده ملایم شستشو داد.
شستشوی سه گانه ، فشار و خشک کردن در هوا.
از پیچاندن مواد برای از بین بردن آب خودداری کنید.