تاریخ: ۱۲ آذر ۱۳۹۸
آرتروز لگن (استئوآرتریت) یکی از علل شایع برای دردهای لگن و خشکی آن است و معمولاً در سنین میانسالی رخ می‌دهد. عبارت آرتروز تا حدی می‌تواند گمراه‌کننده باشد، زیرا به معنای تحت‌الفظی “التهاب مفاصل” است. اگرچه عنصری از التهاب مفاصل در این بیماری وجود دارد، اما فرآیند پاتولوژیک اصلی این حالت، تخریب تدریجی مفصل لگن است. انواع مختلفی از محافظ‌های لگن وجود دارند که می‌توانند به کاهش درد لگن کمک کنند و استحکام و حرکت آن را بهبود بخشند.
متخصصین ما در کلینیک سلامت امید پس از انجام تصویربرداری و آزمایش‌ها لازم مناسب‌ترین روش درمانی را به شما پیشنهاد می‌کنند. مراجعه‌کنندگان در کلینیک سلامت از ابتدای شروع درمان تا آخرین مرحله تحت مراقبت‌های ویژه و موردنیاز می‌باشند. از آنجایی که عمل جراحی برای درمان درد لگن و یا آرتروز برای برخی از بیماران خوشایند نمی‌باشد کلینیک سلامت امید استفاده از بریس‌های طبی لگن را پیشنهاد می‌دهد. جهت کسب اطلاعات بیشتر درباره‌ی خدمات ارائه‌شده در این مرکز و یا رزرو نوبت برای درمان بیماری‌های لگنی می‌توانید با شماره تلفن‌های ۰۲۱۶۶۰۱۵۲۱۱ تماس حاصل فرمایید.
نشانه‌های آرتروز لگن
درد لگن کلی‌ترین نشانه‌ی آرتروز لگن است. این درد لگن را می‌توان در اطراف کشاله ران احساس کرد، اما ممکن است تا پایین ران یا تا کمر نیز کشیده شود. هرچه آرتروز رو به وخامت می‌رود و ضعیف شدن عضلات اتفاق می‌افتد، اغلب لنگشی در راه رفتن پدیدار می‌شود. ضعف عضلات گلوتئال یا ماهیچه‌های سرینی به این معنی است که در هر قدم در راه رفتن، لگن آسیب دیده افتادگی پیدا می‌کند. این حالت تحت عنوان راه رفتن اردکی شناخته می‌شود. تشخیص آرتروز لگن با عکسبرداری رادیولوژی تائید می‌شود که مشخصه‌ی آن، از بین رفتن فضای مفصلی بین دو استخوان می‌باشد.
اگرچه استئوآرتریت یا آرتروز یک بیماری پیش‌رونده است، اما علائم و نشانه‌های بیماری به ندرت به صورتی خطی بدتر می‌شوند. غالباً افراد در دهه سی یا چهل سالگی، در تعطیلات و آخر هفته‌ها، چه در هنگام ورزش و چه در حال کار و فعالیت در باغ یا پارک، از مفصل لگنشان بیش از حد کار می کشند و دچار عود بیماری و درد شدیدی ناشی از تخریب مفصل خواهند شد. این درد و ناراحتی ممکن است ۴۸ ساعت به طول انجامد و معمولاً با خشکی (بخصوص در صبح)، درد و تورم مفصل همراه است.
موارد استفاده از بریس لگن
بریس‌های لگن می‌توانند ناحیه لگن و باسنتان را در هنگام بهبود شرایطی ثابت نگه دارند، از جمله:
- شکستگی لگن
- دیسپلازی لگن
- آرتروز
- دررفتگی مفصل ران
- برداشتن سر استخوان ران
- بهبود بعد از عمل تعویض مفصل لگن
- مراقبت از مفصل لگن بعد از عمل
بریس‌های لگن، علاوه بر کار تثبیت و پایدارسازی، باعث فشرده‌سازی این ناحیه از شما می‌شوند. فشرده‌سازی به افزایش جریان خون کمک می‌کند و تورم را کاهش می‌دهد. این مفاصل را گرم، انعطاف‌پذیر و ایمن نگه می‌دارد.
انواع بریس لگن
انواع مختلفی از بریس‌های نگه‌دارنده و محافظ لگن وجود دارد. آن‌ها می‌توانند در شرایط مختلف به فرد کمک کنند. به طور کلی، یک بریس لگن سطح لگن شما را حفظ می‌کند تا با اطمینان خاطر و بدون هیچ مشکلی بهبود یابد. به‌طورمعمول، یک بریس لگن را تحت عنوان یک بریس ابداکشن ران نیز نام می‌برند. این بریس استخوان رانتان را بدون هیچ خطری در سوکت مفصل ران نگه می‌دارد. همچنین می‌تواند لگن و زانوها را با زاویه‌ی بخصوصی جدا کند.
همچنین برخی از این بریس‌ها، از نوع بریس‌های لگن-زانو هستند. یک باند یا آستین نرم دور ران شما پیچیده و به قسمت لگن بریس متصل می‌شود. بریس لگن-زانو هر دو قسمت بدن شما را تراز کرده و از آن محافظت می‌کند. انواع دیگر بریس لگن عبارت‌اند از:
ارتزهای ثابت نگه دارنده‌ی لگن
ارتز تثبیت‌کننده لگن مدولار که می‌توان از آن هم برای لگن سمت راست و هم لگن سمت چپ استفاده کرد. این ارتز از جنس پلی اتیلن با تراکم بالا ساخته شده است و از یک باند لگن و نگه دارنده‌ی ران (هر دو دارای دو شل) تشکیل شده است که با یک مفصل به هم متصل می‌شوند که خمش-کشش (فلکشن و اکستنشن) را از ۰ تا ۹۰ درجه به ران می‌دهد که به‌صورت ۱۰ درجه‌ای افزایش می‌یابد و امکان ابداکشن (دور شدگی) ران را در ۰،۱۵ و ۳۰ درجه فراهم می‌کند. محافظ ران به شما امکان می دهد چرخش و ارتفاع پد روی کندیل (زائده گرد یا لقمه‌ای شکل استخوانی) را برای یک تناسب کامل تنظیم کنید. هم باند لگنی و هم قسمت نگه‌دارنده‌ی ران در طول اسپلینتهای مفصل به بالا و پایین کشیده می‌شوند تا بتوانند با قد بیمار تطبیق داده شوند. تسمه‌های پشتی ران از دو تسمه چسبی (ولکرو) تشکیل شده و باند لگن با استفاده از کمربند چسبی تنظیم می‌شود. فوم داخلی و روکش مخمل خارجی، روی پلاستیک ارتز را پوشانده و از ساییده و خراشیده شدن احتمالی پوست بیمار به خاطر قسمت‌های سفت و محکم آن محافظت می‌کند. این پارچه‌ها به راحتی قابل پاک کردن و شستشو هستند و این ارتزها از بهداشت خوبی برخوردار هستند.
بریس فلکسور هیپ
عضلات فلکسور (گروه عضلات خم کننده) بعنوان قوی‌ترین عضلات بدن شناخته می‌شوند. جای تعجب ندارد زیرا آن‌ها با هم کارهای زیادی را برای حمایت از حرکات بدنتان انجام می‌دهند. ورزشکاران، به‌ویژه کسانی که ورزششان به دویدن برای تمرینات و حرکات وابسته است، قطعاً مستعد آسیب رساندن به عضلات باسن هستند. دلیل این امر این است که شما هنگام دویدن با سرعت یا لگد زدن، فشار بیشتری را بر عضلات باسن خود وارد می‌کنید. درد عضلات فلکسور باسن به طور کلی در ناحیه فوقانی کشاله ران احساس می‌شود، جایی که ران‌ها به لگن متصل می‌شوند. بریس‌های هیپ فلکسور برای بیماران مبتلا به درد عضلات فلکسور توصیه می‌شود.
این نوع بریس‌ها می‌توانند هنگام دویدن و انجام تمرینات طبیعی پوشیده شوند. اگرچه برای استفاده نوبتی از آن‌ها و تمیز بودن بریس، بهتر است دو عدد از این بریس را به همراه خود داشته باشید. اگرچه این بریس قابل شستشو در ماشین لباسشویی است، اما توصیه می‌شود که برس را با دست بشویید و بگذارید در هوای آزاد خشک شود. علاوه بر این، این بریس با انواع و اندازه‌های مختلف بدن متناسب می‌شود. این بریس را می‌توان در شب پوشید، اما همانند هر نوع وسیله‌ی طبی دیگر، بهتر است همیشه قبل از استفاده مداوم از وسیله، با پزشک خود مشورت کنید.
بریس لگن پریناتال
بریس لگن نوزاد (Prenatal Hip Brace)، یک فشردگی را در کریدل و ساکروایلیاک لگن (مفاصل SI) ایجاد می‌کند. این نوع بریس، برای درد مفصل ران و بی‌ثباتی مفید است، همچنین می‌تواند تورم بعد از عمل را به دنبال عمل جراحی شکمی، جراحی پلاستیک برداشتن چربی شکم یا برش فاننشتیل کاهش دهد. از ین بریس همچنین برای کاهش درد و تورم در دوران بهبودی پس از هیسترکتومی استفاده می‌شود.
بریس لگن بعد از عمل جراحی
در صورتی که عمل جراحی لگن انجام داده‌اید یا لگنتان دچار جراحت شده است، ممکن است در طول دوره‌ی بهبودی به بریس لگن نیاز داشته باشید. تثبیت کننده‌ها و بریس‌هایی برای لگن و مفصل ران وجود دارند. این دو، انواعی از ارتزهای لگن هستند. هرگاه اصطلاح “اسپلینت ران” را بشنوید ، منظور همین دو نوع ارتز است. اورتزها دستگاه‌هایی هستند که قسمت‌های بدن شما را به درستی تراز می‌کنند. آن‌ها همچنین در صورت آسیب‌دیدگی یا نیاز به بهبودی ، از آن قسمت بدن شما محافظت می‌کنند. هدف از بریس لگن، تثبیت ناحیه لگن و باسن شما پس از یک آسیب است. این ارتزها همچنین می‌توانند:
- پیاده روی شما را متعادل کنند
- محدوده حرکت را محدود کنند
- به عنوان ضربه گیر عمل کنند
- لگن، باسن و زانو را تراز کنند
- فشار را روی باسن و لگنتان توزیع کنید
مدت زمان استفاده از بریس لگن
ممکن است مجبور شوید ۲۴ ساعت شبانه روز بریس لگن خود را بپوشید، مگر اینکه پزشک معالج چیز دیگری بگوید. با مرور زمان به پوشیدن بریس عادت می کنید. اگر به یاد بیاورید که این کارموقتی است، بیشتر به شما کمک خواهد کرد. در حین استفاده از بریس، متوجه خواهید شد که نشستن به حالت صاف دشوار است، اما این امری معمولی است. بلند شدن از روی یک صندلی کوتاه ممکن است چالش برانگیز باشد. همه این‌ها طبیعی هستند. اگر بریس شما باعث درد می‌شود، سریعاً به پزشک اطلاع دهید. برای راحتی بیشتر، یک شلوار راحتی نازک و نخی زیر بریستان بپوشید. هرگز اجازه ندهید که بریس روی پوست لخت و بدون پوشش شما قرار بگیرد.
آیا علاوه بر بریس لگن روش‌های درمانی دیگری برای درمان آرتروز و یا درد لگن وجود دارد؟
هنگامی‌که صحبت از تسکین دردهای مفصل ران و لگن می‌شود، گزینه‌های درمانی متفاوتی وجود دارد. میزان موفقیت در درمان نه تنها بر روی لگن هر فرد متفاوت است، بلکه نسبت به آنچه باعث درد لگن شما نیز می‌شود، متفاوت خواهد بود. به‌عنوان مثال مراقبت از درد آرتروز، اغلب شامل ترکیبی از درمان‌ها است. حتماً با پزشک خود مشورت کنید تا درباره بهترین برنامه درمانی برای شما صحبت کند.
استفاده از کش و کمربندهای طبی برای تقویت مفصل لگن
درد در مفصل ران می‌تواند منجر به بازداری عملکرد عضلات گلوتئال شود. این امر منجر به ایجاد یک دور معیوبی از بی‌ثباتی بیشتر مفاصل و درد بیشتر شده و درنتیجه منجر به بازداری بیشتر عملکرد و ضعف عضلات می‌شود. در این مورد، انجام تمریناتی که در آن‌ها از باندهای مقاومت برای حفظ قدرت عضله گلوتئال استفاده می‌شود، برای محافظت از مفصل آسیب دیده توصیه می‌شوند. این تقویت و مقاوم سازی باید تحت نظارت یک فیزیوتراپیست (فیزیوتراپی) انجام شود.
اگر مفصل لگن دچار مشکل شود، انجام تمرینات ورزشی با تحمل وزن می‌تواند مشکل را بدتر کند. دویدن روی سطح سخت، فشار روی مفاصل را افزایش می‌دهد و برای فرد مبتلا به آرتروز حتی با کفی‌های جذب‌کننده شوک نیز مفید نیست. در مقابل، شنا به دلیل داشتن ماهیت بدون تحمل وزن، برای فرد مبتلابه آرتروز لگن بسیار مفید است.
در این مدت با انجام تمرینات غیر تحمل وزن در استخر می‌توان عملکرد لگن را تقویت کرد. کمربند شناوری (کمربند شنا) امکان بازگشت سریع به تمرینات در استخر و شنا را برای مبتلایان به آرتروز لگن فراهم می‌کند. این کمربند با گیره‌ای به دور کمر بسته می‌شود و به کاربر اجازه می‌دهد بدون اینکه وزنی روی ناحیه‌ی آسیب‌دیده بی اندازد، ورزش کند.
آموزش بیمار
آموزش بیمار یکی از مؤثرترین راهکارهای درمانی است. با درک ماهیت استئوآرتریت یا همان آرتروز، بیمار می‌تواند در شیوه زندگی خود تعادل ایجاد کند که باعث می‌شود این مشکل قابل مدیریت‌تر باشد. به‌طور خلاصه، بیمار باید باد بگیرد که فعالیت بیش‌ازحد یا فعالیت بسیار اندک، مشکل را بدتر می‌کند. تصور می‌شود حفظ سطح قابل‌کنترلی از تمریناتی کم‌تحرک مانند پیاده‌روی بسیار مفید است، حتی هنگامی که آرتروز بر روی مفاصلی مانند لگن که متحمل وزن هستند اثر بگذارد. شرایط هر فرد متفاوت است اما با گذشت زمان و با کسب تجربه، هر فرد سطح فعالیت بهینه‌ای را برای مفصل آسیب دیده خود یاد می گیرد.
ساپورت و شلوارهای گرم
بسیاری از مردم می‌دانند که پوشیدن شلوار گرم می‌تواند به محافظت و اطمینان خاطر از مفصل آسیب‌دیده‌شان کمک کند. ازآنجاکه درد آرتروز لگن در ماه‌های سرد زمستان بیشتر می‌شود، پوشیدن شلوار گرم اغلب مؤثر است زیرا گرمای آرام بخشی را برای مفصل فراهم می‌کند.
دارو
داروهای بسیاری اعم از با نسخه و داروهای بدون نسخه برای درمان آرتروز و کنترل درد استفاده می‌شود. داروهای رایج عبارت‌اند از: داروهای مسکن فاقد آسپرین، داروهای ضدالتهاب، کورتیکوستروئیدها، داروهای اصلاح‌کننده بیماری و داروهای خواب.
گرما / سرما درمانی
استفاده از گرما یا سرما روی مفاصل ممکن است درد و خشکی مفصل را برای مدت کوتاهی رفع کند. کیسه یا حمام سرد به کاهش التهاب و تورم کمک می‌کند و ممکن است برای عود دردها مفید باشد. گرما به شل کردن عضلات و افزایش گردش خون کمک می‌کند.
وسایل کمکی
می‌توانید با استفاده از عصا یا وسایل کمکی برای راه رفتن، از لگنتان محافظت کنید تا از وارد آمدن فشار بیش از حد بر روی آن جلوگیری شود. کفی‌های طبی که در کفش قرار می‌گیرند به نام ارتز، برای محافظت، تراز کردن و بهبود عملکرد پا طراحی شده‌اند. این ابزارها به‌نوبه خود، ممکن است فشار روی لگنتان را کاهش دهند.
درمان دستی
هنگامی که مفصل لگن دچار مشکل می‌شود، برای کاهش خشکی و از دست دادن دامنه‌ی حرکتی آن، حفظ دامنه‌ی حرکتی کامل آن توصیه می‌شود. در صورتی که به خاطر نمی‌توانید به‌طور کامل از دامنه حرکتی استفاده کنید، دامنه‌ی حرکتی لگن می‌توانند به‌تدریج کاهش یافته و از دست برود. یک فیزیوتراپیست می‌تواند از تکنیک‌های درمان دستی برای حفظ دامنه حرکتی لگن استفاده کند.
فیزیوتراپی و کاردرمانی
فیزیوتراپیست ها می‌توانند با شما همکاری کنند تا یک برنامه ورزشی منحصر به فردی برای شما را ایجاد کرده و نحوه استفاده از گرما و ماساژ درمانی را به شما نشان دهند. متخصصین کاردرمانی می‌توانند شما را با انواع دستگاه‌های کارآمد و مفید مانند دستگاه‌هایی که برای بالا بردن صندلی یا ارتفاع صندلی توالت استفاده می‌کنند، آشنا کنند.
در چه مواقعی جراحی لگن بر تمامی درمان‌ها ترجیح داده می‌شود؟
اگر درد لگن ناشی از آرتروز لگن تا حد زیادی کیفیت زندگی را پایین بیاورد، جراحی تعویض مفصل لگن باید در نظر گرفته شود. این یک عمل بسیار موفق در اکثر موارد است که منجر به ترمیم چشمگیر در عملکرد لگن می‌شود. اگرچه با وجود پیشرفت‌های تکنیکی فراوانی که در طراحی مفصل تعویضی لگن صورت گرفته است، مفصل جدید دارای طول عمر محدودی است؛ بنابراین جراحان ترجیح می‌دهند که عمل جراحی تعویض لگن را برای در بیماران جوان‌تر مبتلا به آرتروز مفصل لگن انجام ندهند. روش‌های جراحی جایگزین دیگری مانند عمل بازپوشانی مفصل ران ممکن است برای بیماران جوان مناسب‌تر باشد. عمل باز پوشانی مفصل ران شامل قرار دادن یک گوی فلزی در سوکت لگن و یک درپوش فلزی بالای توپی مفصل است.
چه‌کارهایی برای آرتروز لگن مضر است؟
فعالیت‌های خاصی که باید در صورت ابتلا به مشکلات لگنی جلوگیری شوند عبارت‌اند از: زیاد بالا رفتن بیش‌ازحد از پله؛ ورزش‌های پرتوانی که فشار وارد می‌کنند مانند دویدن، اسکی روی کوه و ایروبیک. فعالیت‌های بدنی که شامل حرکت سریع شروع- توقف، پیچ خوردگی یا وارد شدن فشار هستند. خم شدن بیش از حد و زانو زدن. بلند کردن یا هل دادن اشیاء سنگین. نشستن روی صندلی و صندلی کوتاه یا نشستن روی محل‌های خیلی پایین. اگرچه همه‌ی این پرهیزها امکان پذیر نیست، اما می‌توانید سعی کنید که در میان این فعالیت‌ها، مدت زمانی را به خودتان استراحت بدهید تا مفاصلتان به خاطر فشار ناشی از کارهای تکراری خسته نشوند.